Geachte leden van de raad,
Middels een flyer van de stichting Blekersveld Groen zijn wij, als omwonenden, op de hoogte gebracht van de plotselinge plannen van de gemeente Bloemendaal om het Blekersveld te gaan bebouwen met tijdelijke woningen voor 40 statushouders en een klein deel sociale woningbouw. Ook lazen wij in dezelfde flyer over een informatieavond op 26 augustus jl. die over deze plannen zou gaan. Bebouwing op het Blekersveld? Veertig statushouders? Informatieavond?
Waar komt dit ineens vandaan? Waarom weten wij hier niks van?
Goed ingelezen en inmiddels aangemeld voor de informatieavond op 26 augustus. Een deceptie, of zoals het HD schreef ‘een slecht geacteerd toneelstuk’.
De reacties van de beide wethouders op de vele vragen en opmerkingen waren een hoop ‘gedraai’.
Antwoorden die zo (knullig) geformuleerd werden dat er geen enkele transparantie of duidelijkheid uit te halen viel. Zeer onbevredigend en tenenkrommend.
Dus kijken of er op de 2e avond wél helderheid en duidelijkheid verschaft kon worden. Mevrouw de wethouder heeft er in ieder geval anderhalve week de tijd voor gehad om op de vele onbeantwoorde vragen te kauwen. Want draagvlak van de omwonenden voor, het heeft er álle schijn van op slinkse wijze doorduwen van, de plannen m.b.t. tot het Blekersveld is er níet.
Tijdsdruk, een woord wat de wethouder meerdere keren gebruikt op de avond van de 26ste. Maar ook tijdens de Raadsvergadering van woensdag 2 sept. jl. die online was te volgen.
Ondanks dat de opdracht om statushouders (VERSPREID) te huisvesten er toch echt al een hele tijd ligt, zit de wethouder in een tijdsklem… Geen tijd (meer) dus.
Dat verklaart misschien ook waarom de wethouder mevr. De Roy van Zuidewijn geen idee, maar dan ook echt geen idee heeft van de situatie in de buurt van het Blekersveld (is zij er überhaupt wel eens geweest).
Het verloederde Oldenhove waar ’s avonds op het terrein echt geen voetbalplaatjes uitgewisseld worden, waar omwonenden herhaaldelijk overlast ervaren. De politie bellen heeft geen nut, er rijden slechts 2 autootjes in de gemeente. Voordat deze terplekke zijn, nutteloos. De sociale woningbouw met veelplegers en, hoe sneu ook, mensen die niet lekker meedraaien in de maatschappij die met messen staan te zwaaien. De (nu al drukke) verkeerssituatie met de Wilhelmina en de Julianaschool. Zwermen fietsers van en naar het Mendelcollege en het Kennemer Lyceum.
“Ik ben er wel eens langs gefietst, het moet nog onderzocht worden”?!
Ook de steeds terugkerende vragen over het afketsen van eerder aangewezen locaties bleven onbeantwoord, of het antwoord uiterst vaag. Bij de Zomerzorgerlaan zouden afspraken zijn gemaakt met de omwonenden omdat daar al eerder een tijdelijke basisschool heeft gestaan. Deze verklaring berust op onwaarheden.
Bewoners daar vertelden ons dat het Zomerzorgerlaan-plan ineens van de baan was, dat men daar geen idee heeft wat de ware reden is. Er kon maar voor 5 jaar gebouwd worden.
Op de, tot 3x toe, gestelde vraag waarom maar 5 jaar komt geen antwoord.
Het stuk met struiken begroeide (gemeente)grond naast de Joodse begraafplaats en Tetterodehal was nieuw voor mevr. de wethouder. Zo kunnen we nog wel even doorgaan.
De wethouder(s) hebben het ‘niet antwoorden in een antwoord’ tot een ware kunst verheven. Onder het mom van ‘de Raad beslist’. Die is echt te makkelijk.
En dan nu plotsklaps locatie Blekersveld. Een locatie waar overigens nog niet zo lang geleden een brief over is gestuurd dat het groen zou blijven en geen statushouders gehuisvest zouden worden. 40 statushouders op een kluitje bij elkaar. Mensen, alleenstaande mannen blijkt nu, ernstig getraumatiseerd. Die zonder langdurige hulp en/of medicatie tot het uiterste gedreven kunnen worden. Het is wachten op problemen. Terug naar afgelopen maandag 7 sep jl.. De klap op de vuurpijl. Aanmelden voor de 2e infoavond niet meer mogelijk, volgeboekt. Overtekend. Toch maar melden bij het gemeentehuis. Vast wel wat stoeltjes over.
Bij aankomst viel op dat het aanmeldtafeltje nu buiten stond en er 2 bodes waren. Nee, we stonden niet op de lijst. Dus niet naar binnen. Even wachten maar. Toen de deuren eenmaal open gingen liep, vreemd genoeg, een klein groepje mensen naar binnen. Het kan bijna niet dat er zoveel niet zijn komen opdagen… Nog een keer vragen, want volstrekt helder dat er veel stoelen over waren. Nee, pertinent NEE.
Maar het meest schandalige was, dat sommige bewoners die wel naar binnen mochten hun stoel wilden afstaan aan de 2 bestuursleden van Stichting Blekersveld Groen ook een dikke NEE kregen??!!
De heren werd de toegang sowieso geweigerd, stoelen vrij of niet. Wisselen met een andere bewoner of niet. Duidelijk werd ook waarom het tafeltje buiten stond (niet met een slap Corona verhaal komen). Ongenode gasten die eenmaal binnen staan zijn lastiger eruit te werken en zo kon niemand goed zien hoeveel plekken er open waren. De sfeer werd ondertussen grimmiger de verontwaardiging groter en mevrouw de bode meer en meer geïrriteerd. “Ik heb een opdracht gekregen en die voer ik uit”.
Van wíe heeft u die opdracht gekregen?? “Ik hoef jullie toch niet te vertellen wie mijn opdrachtgevers zijn”.
De meneer van vluchtelingenwerk, ook op de 26ste augustus al aanwezig, was overigens wel weer van harte welkom op de 7e september om zijn verhaal te doen. Kon zo doorlopen. Waarschijnlijk ook geen enkel probleem gehad met aanmelden.
Het laat zich moeilijk omschrijven hoe het voelt als je dan naar huis terugloopt.
Dat je als inwoners van de gemeente totaal niet wordt geïnformeerd en plotsklaps op een voldongen feit wordt getrakteerd omdat mevrouw de wethouder haar huiswerk niet (goed) heeft gedaan en het “haar eer te na is om deze mensen in ons (?) prachtige Bloemendaal niet onder te kunnen brengen” is verbijsterend. WIJ wonen hier, wij werken er hard voor/hebben er hard voor gewerkt hier te kunnen wonen! Ons wordt niets gevraagd.
Maar dat wij op 7 september níet naar binnen mochten, door een medewerkster van het gemeentehuis (geflankeerd door handhaving) afgesnauwd werden en de 2 bestuursleden van de Stichting Blekersveld Groen al van te voren telefonisch was medegedeeld dat zij sowieso niet (meer) welkom waren, is ronduit schandalig. De wethouders waren het waarschijnlijk beu om (weer) onder vuur te liggen. Zo min mogelijk mensen in de zaal, zo min mogelijk lastige vragen. Monddood maken heet dat!
Het tij keren, het vertrouwen van de burgers terugwinnen kan. Als dit plan de prullenbak in gaat. Er op een fatsoenlijke manier, zoals het hoort, gecommuniceerd en overlegd wordt. Geen 40 ernstig getraumatiseerde, merendeel alleenstaande, mannen. Weggestopt op een klein reepje ( zwaar vervuilde) grond. In een hoek van Bloemendaal waar de woon/verkeerssituatie totaal ongeschikt is. Slecht verhaal.
Een wethouder die, om haar eigen gezicht te redden of haar geweten te sussen, deze ‘hap’ ons door de strot wil duwen. Wij mogen alleen meedenken of het een vierkant of rond bord wordt waar de hap op ligt. Dat noemt zij participatie.
Wèl een breed gedragen oplossing is het spreiden van statushouders over de héle gemeente wat de integratie en veiligheid alleen maar ten goede zal komen. Deadline?? Het rommelt/speelt al véél langer en gaat van kwaad tot erger.
Maak van het probleem van de wethouder niet ons probleem!
Het kan u niet ontgaan zijn dat het ongeloof en verbijstering over de héle gang van zaken is omgeslagen in boosheid.
“Denk er over na voordat je iets schrijft, als je ooit nog een vergunning nodig hebt voor ’t een of ander kunnen ‘ze’ je het nog wel eens knap lastig maken”, zei iemand ons.
Is dit democratie? Is dit onze/mijn gemeente? De plek waar we zijn opgegroeid. Waar onze kinderen zijn opgegroeid, naar school zijn geweest en hebben gesport. Waar onze (schoon) familie woont. Waar onze vrienden wonen. Het voelt/is niet zuiver.
U moet u schamen Gemeente Bloemendaal
[Afzender bekend bij redactie]