Er is door de raad een Amendement aangenomen.
Het college besluit het amendement verkeerd uit te voeren en maakt van permanente, tijdelijke woningbouw, en start vervolgens een juridisch niet haalbaar plan en jaagt daarmee alle omwonenden zich tegen in het harnas.
– De buurt is woedend, de gemeente heeft namelijk bevestigd dat er geen tijdelijke woningbouw zou komen.
– Er komt een bewonersavond. Het leek wel Lucky TV. Twee wethouders die op geen enkele vraag antwoord hadden.
– Het college doet een bodemonderzoek, maar niet op de juiste manier,
– Er worden contracten gesloten met uitvoerende partijen, maar blijven geheim.
– Advies van de huisadvocaat gaan in de doofpot
– De gemeente is bijna schuldig aan bijengenocide,
– Er wordt door het college geen antwoord gegeven op vragen van de buurt, de raad, de politiek, maar dendert maar door met procedurefouten.
– En dan komt het participatietraject voor de buurt. We mogen de kleur aangeven. Er zijn een paar inschrijvingen, de wethouder is blij. Er is geen participatie, er is geen draagvlak gecreëerd. En een college draaft maar door met fout op fout. Maar verwacht wel de samenwerking van de burgers als alles er doorheen is gedrukt.
Dit gaat over inwoners van Bloemendaal.
Het gaat over een buurtje waar al regelmatig wat voorvalt, vanwege de mix van koop en sociale woningbouw. Incidenten met een bewoner
die met een zwaard stond te zwaaien, er zijn voorbeelden genoeg. Dit gaat over toekomstige inwoners, inwoners die op een spoedlijst staan, daar kom je niet zomaar op. Dit gaat over statushouders die met een oorlogstrauma rondlopen. Dit is vragen om problemen. Dan kijk ik gisterenavond naar de vergadering. Dan hoor ik GroenLinks zeggen, dat de buurt maar moet zorgen voor de integratie.
Hoe kan je dat verwachten? Als je het project volledig verkeerd aanpakt. We kwakken er containerwoningen neer, vullen deze af met 40 getraumatiseerde oorlogsvluchtelingen en succes er verder mee!
PvdA die zich gisteren terecht afvraagt.? Waarom trekken we nu pas aan de noodrem. Het college is niet te stoppen. De wethouders, denken heel goed wat er speelt op het blekersveld, en hoe dit aan te pakken, maar wonen zelf in Amsterdam zuid en Velsen.
Gisteren werd een lijst aan vragen gesteld aan de wethouder, geen antwoord wordt er gegeven. Geen informatie naar de raad of naar de omwonende dat er een gevoel komt dat er wel verstandig wordt gehandeld.
Ik ben teleurgesteld hoe de politiek dit oppakt. Elkaar affikken via webcams. Er worden geen antwoorden gegeven, en worden zaken verzwegen. En er wordt niet gezamenlijk gekeken naar een oplossing. Dit wordt wel van ons verwacht. Geef dan zelf eens het goede voorbeeld.
Terug naar de tekentafel. Begin op nieuw, geef een bos bloemen aan alle omwonende om excuses maken. Doe wat zinnigs met het communicatiebudget van een half meloen. Maak een juridisch getoetst plan dat gedragen wordt door de bewoners zoals bij vitaal
Vogelenzang.
Maar nee, het college draaft door en smijt met geld, want er zijn deadlines afgesproken met de provincie.
Je hebt te maken met mensen, oorlogsslachtoffers, twee basisscholen in de buurt, een fietsroute naar andere scholen. Kinderen die hier spelen. Boze bloemendalers. Een hoop Frustratie. Het is een giftige cocktail voor geweldsincidenten in Bloemendaal en het is
wachten op het eerste slachtoffer.