Beste mensen van de gemeente,
De afgelopen tijd hoor ik heel veel verontrustende verhalen over de bebouwing op ons mooie, rustige en natuurlijke Blekersveld.
Het is hier in mijn beleving altijd heel rustig en vredig, dus de onrust van de afgelopen tijd valt mij echt op. Mensen zijn boos, ontevreden en ondanks dat dat momenteel veel aan de hand is in de wereld, snap ik het in dit geval des te meer.
De manier waarop wij behandeld worden is toch op z’n minst respectloos te noemen. Hoe kan het dat wij geen inspraak krijgen? Waarom worden wij angstvallig overal buiten gehouden? Zijn wij dan niet belangrijk voor de gemeente Bloemendaal? Mag ons rustige en comfortabele leventje wèl verstoord worden?
Natuurlijk zijn wij bang voor verandering, maar neem het ons eens kwalijk: Er komen ineens 60 (!) woningen bij! Dat gaat hoe dan ook voor veel drukte en geluidsoverlast zorgen en ons mooie uitzicht gaat verloren!
Ik woon op nummer XX en kijk op de bomen en al het groen wat bij het veld hoort. Dit is werkelijk prachtig en zeer rustgevend! Moet ik dan straks naar lelijke, nieuwe bebouwing gaan kijken? Misschien krijgen we zelfs wel inkijk in onze tuinen of naar binnen
Het worden tijdelijke woningen. Dit betekent ongetwijfeld dat de mensen die er komen wonen, geen binding zullen voelen met de buurt en wat voor effect zal dit hebben? Hoe veilig blijft het hier? Ik ben een alleenstaande vrouw en wil me heel graag veilig blijven voelen als ik bijvoorbeeld ‘s avonds laat thuis kom.
En dan de natuur. Los van het feit dat mijn kat, en vele katten met hem, het heerlijk vinden om uren op en rond het veld rond te banjeren, heb ik begrepen dat hier werkelijk vanalles leeft! Ik heb een padden familie in m’n tuin, niet lang geleden zag ik een rivierkreeft op straat en van het voorjaar heb ik ontzettend genoten van de nachtegaal die er trouw elke avond zat! Wat een prachtig geluid! Ik had dat nog nooit zo gehoord. Hoe zonde zou het zijn als dat allemaal verloren gaat!?
Toen ik hier bijna 3 jaar geleden voor een huurwoning kwam kijken, dacht ik dat ik het niet zou nemen, omdat het veel te klein zou zijn. Toen ik het wijkje, de tuin en het prachtige uitzicht zag, was ik toch om. Hier wilde ik heel graag wonen! En dat gevoel heb ik nu nog steeds. De mensen zijn erg vriendelijk en behulpzaam! Zo zijn hier bijvoorbeeld de afgelopen (Corona) tijd veel initiatieven geweest om elkaar te helpen. Ik voel me hier echt thuis.
Ik wil u daarom vragen om ook eens vanuit uw hart naar deze situatie te kijken. Voor u is het misschien een eenvoudige beslissing, waarna u weer verder gaat met uw leven. Maar voor ons gaat er ontzettend veel veranderen en ik vraag me af wat er dan met de sfeer zal gebeuren en of ik hier nog wel wil wonen. En dan heb ik een probleem. Want een huis kan ik in m’n eentje niet kopen en voor deze woning heb ik 11 jaar ingeschreven gestaan…
Ik snap dat dit niet uw probleem is en misschien zijn wij hier in dit deel van de gemeente degenen met het minste geld, maar ik denk dat wij hier daarom een stuk beter begrijpen waar het echt om gaat in het leven: een plek waar je je thuis voelt, met lieve, vriendelijke mensen om je heen. Een plek waar je tot rust kan komen na een dag hard werken.
Met vriendelijke groeten,
[Afzender bekend bij de redactie]