Bron Haarlemsdagblad Paul Lips
De informatieavond met betrekking tot de plannen van het Blekersveld had woensdagavond nog het meest van een slecht geacteerd toneelstuk.
In de burgerzaal van het gemeentehuis konden door omwonenden vragen worden gesteld en werd informatie gegeven over de bebouwing van de groenstrook en de komst van statushouders. „U doet de procedure achterstevoren”, klonk het boos richting wethouders vanuit de zaal, waar 45 personen vanwege de coronamaatregelen op gepaste afstand aanwezig mochten zijn.
Bloemendaal loopt achter met de huisvesting van statushouders, dus moeten er vóór het eind van het jaar 68 ’nieuwe Nederlanders’ verspreid over de gemeente worden gehuisvest. De gemeenteraad heeft het gebied tussen Blekersveld en Westelijke Randweg nu aangewezen om te bebouwen. Eerst met tijdelijke, later permanente huisvesting.
Over die beslissing van de raad is al direct gedoe in de zaal. Heeft de raad dit strookje groen aangewezen, of hebben de wethouders de opdracht gekregen de mogelijkheid te onderzóeken?
De avond is een aaneenschakeling van spraakverwarringen, onduidelijkheden en verwijten. De wethouders Susanne De Roy van Zuidewijn (die Wonen, Huisvesting en Statushouders) en Henk Wijkhuisen (Omgevingsbeleid, Onderhoud Openbare Ruimte en Natuur) proberen hun beleid uit te leggen en verwijzen naar de beslissing van de raad. Haast is geboden. „We zitten in een tijdsklem”, zegt De Roy van Zuidewijn. Boegeroep. „Lekker makkelijk!”, roept een omwonende. „Waar zijn de notulen van die raadsvergadering dan?”, vraagt een ander. „Het wordt er gewoon even doorheen gejast”, vindt een derde.
Geen inspraak
Gaandeweg de avond blijkt dat de omwonenden – niet alleen van Blekersveld, maar ook van bijvoorbeeld Dompvloedslaan en Vrijburglaan – niet zozeer tegen de komst van statushouders zijn, maar wel grote bezwaren hebben tegen het feit dat er geen inspraak mogelijk is. De gemeenteraad heeft de mogelijke locaties Zomerzorgerlaan en Westelijke Randweg (Kennemerpark) afgewezen. „Dus er bestaan blijkbaar verschillende soorten Bloemendalers, wij moeten dit maar gewoon slikken”, klinkt het. Secretaris Gert Valster en voorzitter Stijn de Geus van de Stichting Blekersveldgroen laten van zich horen. Richting Henk Wijkhuisen: „U heeft een onmogelijke opdracht gekregen, er is geen inspraak geweest.” Een andere aanwezige stelt vast dat de hele procedure ’juridisch nogal dun’ overkomt. Daar mag de rechter zich in de nabije toekomst over gaan buigen.
Dan is er nog het feit dat de voorlopige bebouwing op vervuilde grond zal geschieden. Er wordt onderzoek gedaan naar de mogelijkheid van bodemsanering, maar hoe de ’zware metalen’ en ’pcb’s’ allemaal binnen vier maanden opgeruimd zou moeten worden is de grote vraag. Een duidelijk antwoord blijft uit. Ook op de vraag waarom de omwonenden geen brief thuis hebben gekregen komt geen antwoord.
Ontelbare vragen zijn de afgelopen jaren richting de gemeente afgevuurd. „Antwoorden krijgen op vragen die je aan de gemeente Bloemendaal stelt is onmogelijk. We worden niet geïnformeerd. Ik vind het bizar’, klinkt het uit de mond van een blonde dame. Een andere mevrouw wijst op de giga-drukke verkeerssituatie van richting school fietsende kinderen bij Dompvloedslaan en het fietspad langs de Randweg. „Jullie denken: we proppen die zestig woningen er gewoon nog wel even bij, op een plek die toch al overvol is.”
Het algehele oordeel is: ’De gemeente doet de procedure achterstevoren’. De wethouders mogen terug naar de raad, het hele plan mag terug naar de tekentafel, vinden de aanwezigen. En op het moment dat de wethouders vaststellen dat ’we alles zeer zorgvuldig hebben gedaan’ klinkt het: ’nee, dat hebben jullie niét’. Een heer die wel iets wegheeft van de jonge Frits Lambrechts roept tijdens het om de beurt verlaten van de zaal: „Ik wil informatie per brief op een A4-tje. Binnen een week!”